Miecze
(128)Miecz należy do najstarszych broni, jego początki sięgają aż do epoki brązu. Przez historię i kultury miał różną długość i kształt ostrza oraz rękojeści, był prosty lub ozdobiony. Miecz był osobistą bronią każdego właściciela, dla którego miał osobiste znaczenie jako symbol władzy, prawa, herbu rodowego. Miecz był drogą rzeczą, dlatego nie każdy mógł sobie na niego pozwolić. Im bogatszy był właściciel i miał wyższe stanowisko, tym bardziej jego broń była wyrafinowana i bardziej ozdobna, ogólnie uzupełniała jego pozycję i szlachectwo.
W każdej kulturze miecz ma swoje znaczenie, był symbolem wojny i pokoju, spełniał funkcję obrzędową podczas koronacji, podczas pasowania - awansu do wyższego stanu i często służył także jako narzędzie kata. Europejskie miecze były proste, klasyczny prosty miecz do cięcia i kłucia, jak na przykład wikingowski miecz, dwuręczny szkocki miecz, rzymski miecz Spatha, później lżejszy miecz z wąskim ostrzem Rapier i miecz Kord przeznaczony do kłucia, miecz z zakrzywionym ostrzem - szabla, często używany do cięcia i kłucia. Orientalne miecze Persji i Indii miały bardziej lub mniej zakrzywione ostrze, dostosowane do ich stylu walki. Z Dalekiego Wschodu pochodzą słynne japońskie miecze katany z lekko zakrzywionym ostrzem.
Jakość mieczy polegała na obróbce stali i samym kowalu, miecz z damasceńskim ostrzem należał do najwyższej jakości. Zdarzało się, że mistrzowie ukrywali procesy produkcji stali, co doprowadziło do powstania wielu legend.
Wraz z nadejściem broni palnej miecz ustąpił i obecnie służy raczej jako broń ceremonialna, dodatek do munduru obrzędowego, dekoracyjny miecz do domu lub biura, miecz filmowy, miecz do historycznej szermierki lub miecz do różnych sztuk walki.